بررسی راه‌های بهبود عملکرد پژوهشی اعضای هیئت علمی در علوم انسانی

این تحقیق با هدف مطالعه عوامل مؤثر بر افزایش کارآمدی تحقیقات در حوزه علوم انسانی و بررسی راه‌های بهبود عملکرد پژوهشی اعضای هیئت علمی در حوزه مذکور انجام گرفته و در آن از روش پیمایش و رویکردی تلفیقی (کمی و کیفی) در جمع‌آوری داده‌ها استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق شامل اعضای هیئت علمی دانشکده‌های علوم انسانی دانشگاه‌های دولتی است که با استفاده از شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای، 370 نفر از آنان به‌عنوان نمونه انتخاب گردیدند. در تحلیل داده‌های کمی، از شاخص‌های گرایش مرکزی و آزمون‌های تی تک‌متغیره و تحلیل واریانس یک‌طرفه بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که بهبود عملکرد پژوهشی اساتید در علوم انسانی از طرفی نیازمند انجام اصلاحات در رویکردهای سازمانی و مدیریت و سیاست‌گذاری پژوهشی است و از طرف دیگر مشروط به اجرای برنامه‌های توانمندسازی و تقویت بنیه‌های حرفه‌ای اساتید در زمینه پژوهش و فراهم کردن شرایط و منابع مناسب  مالی، مادی و علمی برای انجام فعالیت‌های پژوهشی توسط اساتید است. فراهم کردن بسترهای مناسب و حمایت‌گرای اجتماعی، فرهنگی و سیاسی و لحاظ کردن دغدغه های شخصی و حرفه‌ای اعضای هیئت علمی نیز از جمله عوامل مؤثر بر رونق فعالیت‌های پژوهشی است.